Moda na brzydotę? Czyli historia o tym jak zapomniałam pędzli do makijażu w góry

W tym roku miałam naprawdę długi weekend czerwcowy, związany z tym, że w czwartek 3 czerwca było święto – Boże Ciało. Wzięłam urlop w piątek oraz poniedziałek i dzięki temu mogłam pojechać na pięć dni w moje wymarzone Góry Stołowe. Wcześniej tam nie byłam.

Będąc w górach, na campingu, wśród natury odcięłam się na trochę do internetu i social media. Po powrocie do domu zobaczyłam „aferę” związaną z postem na Instagramie Agnieszki Kaczorowskiej o MODZIE NA BRZYDOTĘ…. A ja akurat miałam podczas wyjazdu związaną z tą tematyką „przygodę”.

Moda na brzydotę ?

Nie będę oceniać treści wypowiedzi Agnieszki, nie znam dziewczyny, nawet jej nie obserwuje na IG, nie wiem kim dokładnie jest i czym się zajmuje. Chyba grała Bożenkę w Klanie, ale miałam kilka lat jak to oglądałam, więc nie pamiętam. ;) Nie wiem czy Agnieszka Kaczorowska jest na tyle zepsuta przez karierę i zadufana w sobie czy faktycznie chodzi jej jedynie o „estetykę”? Jak to sama nazwała…

Z drugiej strony nie dziwię się Agnieszce Kaczorowskiej czy innym „gwiazdom”, celebrytom itd., że zawsze pokazują się tylko w tej najlepszej wersji siebie. Ponieważ jest taka presja społeczeństwa, mediów i tak obrzydliwy hejt, że każde najmniejsze potknięcie czy np. brak makijażu jest krytykowany przez wszystkich. Na myśl przychodzi mi obrażanie Ani Lewandowskiej, że wrzuciła foto bez make-upu i Kasia Cichopek, która miała obcisłe leginsy i wrzynało jej się to czy tamto. To są normalne życiowe sytuacje, a ludzie-pasożyty mają z tego pożywkę dla swojego smutnego, toksycznego i nudnego życia. :(

Ocenianie ludzi tylko po wyglądzie jest słabe (choć przyznam, że samej mi się to często zdarza). Ale myślę, że bardziej to wynika z tego, że często też samą siebie oceniam bardzo surowo i krytycznie. Tu mogłabym być szczuplejsza, tu mogłabym mieć to lepsze, a to takie, a to srakie i owakie… Nigdy nikomu o tym nie mówiłam, ale często porównuje się z innymi, ale ponieważ wiem, że działa to na mnie destrukcyjnie to staram się z tym walczyć. Tłumaczę sobie, że zawsze znajdzie się ktoś kto jest w czymś lepszy od nas, ale znajdzie się też ktoś kto jest w czymś gorszy. Zawsze będzie ktoś szczuplejszy lub ładniejszy od nas, ale będzie też ktoś grubszy i brzydszy… Itd.

Lepiej skupić się na kształtowaniu siebie, doskonaleniu swoich umiejętności czy sylwetki, a nie patrzenie na innych. Od tego nic się nie zmieni. Ewentualnie wpadniemy w większe kompleksy.

Niestety nie jest to łatwe! W świecie, gdzie na zabiegi medycyny estetycznej stać już praktycznie każdego i jest to łatwo dostępne… W świecie social mediów, gdzie „każdy” jest idealny, piękny, wysportowany, szczęśliwy i kochany… W świecie, gdzie „każda” kobieta ma zrobione cycki, usta, botoks… W tym świecie przeciętna, normalna osoba, która nie ma na tyle zbudowanej własnej wartości może się pogubić i wpaść w kompleksy.

Dlatego nie jestem w stanie zgodzić się z Agnieszką Kaczorowską. Pokazywanie przez znane osoby w social mediach tego, że np. mają zmarszczki, rozstępy, cellulit, że chodzą bez makijażu… jest super! I to nie jest moda na brzydotę! To po prostu życie. Bo to, że mam twarz bez make-upu to znaczy, że promuje brzydotę? To znaczy, że wszyscy jesteśmy brzydcy od urodzenia, bo przychodzimy na świat bez podkładu na twarzy?

Wracając jednak do sytuacji, która mi się przydarzyła w Górach Stołowych. To fakt iż wzięłam ze sobą wszystkie kosmetyki do makijażu, ale zapomniałam pędzli. A że używam wszystkich produktów mineralnych (sypkich) oraz eyelinera w żelu (w słoiczku) to wszystkie te produkty bez pędzli są bezużyteczne. Pierwszy raz zdarzyło mi się zapomnieć czegoś związanego z urodą. Jak  uświadomiłam sobie, że zapomniałam pędzli do makijażu to byłam mega zła i wkurzona. Uświadomiłam sobie, że jestem uzależniona od robienia makijażu. :( I choć czasem pokazuje się bez make-upu, zwłaszcza latem, mam też dużo zdjęć na blogu czy Insta bez makijażu to „musiałam” się pomalować, bo czułam się źle. Przez chwilę miałam zepsuty wyjazd. Czy to nie jest przykre i smutne? :(

Mój chłopak, aż mi zrobił fotę jak kupuję pędzle. Dla niego to nie do pomyślenia, żeby z braku pędzli robić taką "tragedię"... :) A i uprzedzam pytania to nie kryptoreklama Rossmanna :) Po prostu tam się udałam.

Jednak potrzeba jest matką pomysłów, więc na drugi dzień wymieszałam krem z podkładem mineralnym i zrobiłam z niego płynny podkład i zrobiłam nieperfekcyjną kreskę kredką do oczu, a nie eyelinerem. Tego samego dnia po górskiej 20 km trasie pieszej pojechałam jeszcze 25 km w jedną stronę, żeby kupić awaryjny pędzel do podkładu i eyelinera…

Żeby nie „promować” mody na brzydotę Pani Agnieszko… :(

P.S w GALERII ZDJĘĆ poniżej bonus. :) Foty z Gór Stołowych. Jestem nimi zachwycona. :)